samedi 11 juillet 2009

Lettre à la Présidence de l'Union Européenne (en Français et en Persan)

Mr. Fredrik Reinfeldt, Président en exercice de l’Union européenne

Mr. José Manuel Barroso, Président de la Commission européenne

Mr. Hans-Gert Pöttering, Président du Parlement européen

Messieurs,

En qualité de représentants d’un large éventail d’organisations sociales, culturelles et politiques iraniennes en Europe, nous voudrions remercier l’Union Européenne pour ses prises de positions exprimées au cours de ces dernières semaines pour la défense des droits de l’homme et pour la promotion de la démocratie en Iran.

Vos déclarations ont été très appréciées en Iran par tous ceux qui luttent pour inciter le régime en place à Téhéran à abandonner le contrôle totalitaire de la société et pour accepter la volonté du peuple.

Sur le terrain, la lute est difficile. En plus des scènes de violence que vous avez pu voir sur les chaînes de télévision européennes, vous savez que plus de mille personnes ont été arrêtées et que beaucoup d’entre elles été torturées et ont subi des traitements cruels et dégradants.

A ce jour, plusieurs dizaines de personnes ont perdu la vie depuis le jour de l’élection.

Quelle que soit la méthode d’expression non-violente à laquelle le people iranien a eu recours, le régime de M Ahmadinejad, avec l’appui du Guide Suprême, a choisi de répondre par la violence en mobilisant sa milice (Bassij) et d’autres groupes paramilitaires. Ils ont notamment envahi des maisons individuelles et des immeubles à appartements pour empêcher les gens de communiquer entre eux depuis les toits.

Comme vous le savez, après une période de flottement, le Conseil des gardiens de la Constitution a entériné le résultat final de l’élection présidentielle.

La ligne dure du régime a donc eu gain de cause pour le moment.

Cependant, la lutte pour la liberté est loin d’être terminée, et bénéficie d’un large soutien, même au sein des institutions de la République Islamique plus divisées que jamais.

Nous défendons l’idée, en tant qu’Iraniens vivant à l’étranger, qu’une nouvelle élection présidentielle doit être organisée en présence d’observateurs internationaux. Ceci est la seule option politique et morale défendable pour celles et ceux qui défendent la démocratie et l’état de droit.

Nous comprenons que l’Union européenne a été réticente à appeler ouvertement à la tenue d’une nouvelle élection en Iran. Car le dossier nucléaire et l’équilibre géopolitique au Moyen-Orient sont en jeu.

Nous sommes aussi conscients du legs d'amertume laissé dans notre pays par l'interférence étrangère dans l’histoire de notre pays et de la facilité avec laquelle le régime en place actuellement à Téhéran peut exploiter ces erreurs douloureuses de l’histoire.

Nous considérons, cependant, que l’Union européenne peut et doit s’engager résolument à ce moment crucial pour notre pays.

Car en dépit de ce que M. Ahmadinejad prétend, la République islamique est sensible à l’opinion internationale, et tout particulièrement lorsque les critiques résolues de l’intérieur rejoignent celles provenant de l’extérieur.

L’effet de l’opinion internationale est bien plus efficace et encourageant pour le peuple iranien en lutte lorsqu’il est question du respect universel des droits de l’homme que lorsqu’il s’agit d’une prise de position extérieure basée sur l’expression d’intérêts purement géostratégiques.

L’Union européenne peut accentuer sa pression sur le régime de M. Ahmadinejad en prenant une série de mesures qui ne remet pas en question ses options géostratégiques dans la région:

- premièrement, en appelant à l’action au niveau des Nations Unies pour l’organisation d’une session spéciale du Conseil des droits de l’homme. Ceci pourrait conduire à la nomination d’un Rapporteur spécial sur la situation des droits de l’homme en Iran et à l’envoi d’une mission conjointe de ce Rapporteur avec les Rapporteurs spéciaux déjà en charge dans les domaines suivants : la torture et les autres traitements et punitions cruelles, inhumaines et dégradantes; les exécutions sommaires et arbitraires extra-légales; la liberté d’opinion et d’expression; la situation des défenseurs locaux des droits de l’homme;

- deuxièmement, en convoquant l’Ambassadeur Iranien auprès de l’UE devant le Conseil des Ministres de l’UE afin d’exiger la relaxe immédiate de toutes les personnes qui ont été arrêtées depuis le 12 juin et en convoquant tous les Ambassadeurs iraniens en poste dans les 27 pays membres de l’UE pour une même démarche;

- troisièmement, en étendant l’interdiction de l’octroi de visa européen pour les personnes responsables des violations des droits de l’homme agissant pour le compte du régime de M. Ahmadinejad, par exemple pour tous les commandants nationaux et régionaux des forces de sécurité (Pasdaran) et des milices (Bassij). C’est-à-dire en ne limitant plus les interdictions d’octroi de visa aux personnes liées au dossier nucléaire; en appelant le Conseil de Sécurité des Nations Unies à faire de même à son niveau;

- quatrièmement, en appelant le Conseil de Sécurité des Nations Unies d’étendre les sanctions financières pour inclure les corps constitués et les individus responsables des plus graves violations des droits de l’homme au sein du régime de M. Ahmadinejad;

- cinquièmement, en menaçant d’adopter et en faisant adopter au niveau international d’autres formes de sanctions politiques qui devraient conduire à l’ostracisation claire du régime en place à Téhéran en minant ainsi sa crédibilité sans heurter la population; en ce compris par des sanctions sportives ce qui ne manquerait pas de susciter de l’émotion dans un pays féru de football comme l’Iran;

- sixièmement, en proposant par le biais de contacts directs avec le Majlis iranien, d’envoyer une délégation du Parlement européen en Iran au cours des toutes prochaines semaines pour aborder la question de la situation des droits de l’homme et pour maintenir ouvert le dialogue avec le Majlis.

Nous sommes conscients que la lutte du peuple iranien pour la liberté et pour la démocratie sera plus longue qu’espérée. Mais ce processus est irréversible et le people iranien saura se souvenir de celles et de ceux qui auront soutenu cette lutte. Nous osons espérer que l’Union européenne saura choisir le camp des justes.

Nous vous prions d’agréer, Messieurs, l’expression de notre considération distinguée.


Associations signataires (voir ci-dessous)

9 juillet 2009

iranianbelgique@yahoo.fr

1- Committee of Iranian Residents in Belgium

2- Association de la Défense du Front pour la République et la Démocratie en Iran-Belgique

3- Fédération Europerse

4- Centre Culturel Persepolis- Belgique

5- Organization of Iranian People’s Fadaian(Majority)- Belgium

6- Foyer des Réfugies iraniens en Belgique

7- Iraans Mulicultureel Centrum-Hamme- Belgium

8- Gastvrij Gent- Belgium

9- Iranian National (Popular) Front-Europe

10- European Cultural Network of Iranians

11- Platform of Iranian Refugee Organisations in The Netherlands

12- Association of Iranians in The Netherlands

13- Parti Constitutionnel Iran- section Danemark

14- Parti Social-Démocrate Iran- section Danemark

15- Iranian National Front –section Germany

16- La maison Culturelle Azerbaïjan-Essen- Germany

17- Foyer des Défenseurs des Droits de l’Homme en Iran- Belgique

18- Collectif francophone pour un Iran libre et démocratique






نامه مشترك خطاب به:

رئيس ادواري شوراي اروپا آقاي فردریک راین‌فلد؛

كميسيون اروپا خوزه مانوئل باروسو؛

رئيس پارلمان اروپا آقاي هانس پوترینگ؛

آقايان محترم،

ما، نمايندگان طيف گسترده اي از سازمان هاي اجتماعي، فرهنگي و سياسي ايراني در اروپا ، مايليم مراتب امتنانمان را از اتحاديه اروپا بخاطر مواضع متخذه اش در چند هفته گذشته در دفاع از حقوق بشر و دمكراسي در ايران، ابراز داريم. بيانيه هاي شما توسط تمامي كساني كه در ايران در مبارزه اند تا رژيم را به عقب نشيني از كنترل تماميت خواهانه ( توتاليتاري) و پذيرش خواست مردم وادارند، ارج گذاشته شده اند.

مبارزه ي جاري در ايران مبارزه ي دشواري است. شما، علاوه بر صحنه هاي خشونت باري كه بر صفحه هاي تلويزيون اروپا مي توانسته ايد شاهدشان باشيد، از دستگيري بيش از هزار نفر از مردم و اعمال شكنجه يا ديگر اشكال وحشيانه و رفتار توهين آميز با بسياري از آنان آگاه هستيد. از پس از انتخابات اخير حداقل ده ها نفر كشته شده اند. احمدي نژاد با پشتيباني ولي فقيه با به ميدان آوردن بسيج و ديگر گروه هاي شبه نظامي خود هر حركت مسالمت جويانه اي را كه مردم به آن دست مي زنند، با خشونت و از جمله با تجاوز به خانه اشخاص و بلوك هاي آپارتماني براي باز داشتن مردم به مراوده با يكديگر از پشت بام، پاسخ مي گويد.

چنان كه اطلاع داريد، شوراي نگهبان قانون اساسي پس از چندي تعلل، اكنون بر نتايج انتخابات صحه گذاشته است. به اين ترتيب راه براي افراطيون رژيم گشوده شده است.

البته هنوز تا در هم شكستن مبارزه راه بسياري باقي است، و مبارزه هنوز حاميان بسياري حتي در درون نهادهاي جمهوري اسلامي، كه هيچگاه چنين منقسم نبوده اند، دارد.

موضع ما به عنوان ايرانياني كه در خارج از ايران اقامت دارند، اين است كه انتخابات 12 ژوئن بايد با حضور ناظران بين المللي تجديد گردد، اين يگانه موضع به لحاظ اخلاقي و سياسي قابل دفاعي است كه معتقدان به دمكراسي و حكومت قانون مي توانند اخذ كنند.

براي ما قابل درك است كه اتحاديه اروپا از فراخوان صريحي براي تجديد انتخابات اكراه داشته باشد. موضوع پرونده اتمي يكي از نگراني هاست، همچنان كه موضوع تعادل ژئو پولتيك در خاور ميانه نيز نگراني ديگري است. ما همچنين دردمندانه از ميراث تلخ بجا مانده از مداخله خارجي در امور كشورمان آگاهيم و مي دانيم كه رژيم با چه سهولتي مي تواند از اشتباهات تاريخي رخداده بهره گيرد.

با اين وجود، معتقديم كه اتحاديه اروپا مي تواند و بايد در اين لحظه تعيين كننده کار بیشتری انجام دهد. عليرغم آنچه آقاي احمدي نژاد ادعا مي کند، جمهوري اسلامي نسبت به افكار عمومي بين المللي حساس است؛ به خصوص اگر افكار عمومي بين المللي و مطالبات خود مردم در ايران توأم گردند. بطور خاص، موضعي كه بر احترام به حقوق جهانشمول بشر مبتنی باشد، در قياس با موضعي كه صرفاً بر منافع ژئوپولتيك استوار است، موثرتر بوده و به دلگرمي بيشتر مردم در مبارزه جاري شان خواهد انجاميد.

اتحاديه اروپا مي تواند از طريق يك رشته اقدامات، كه خللي در اهداف استراتژيك آن در منطقه وارد نخواهد آورد، فشار بر احمدي نژاد را افزايش دهد:

- اولاً با فراخوان به عمل در سطح سازمان ملل متحد، از جمله فراخوان اجلاس ويژه شوراي حقوق بشر سازمان ملل متحد. چنين اجلاسي بايد به نوبه خود به انتصاب يك گزارشگر ويژه در وضع حقوق بشر در ايران و اعزام هيات مشتركي از اين گزارشگر همراه با ديگر گزارشگران ويژه موجود به ايران بيانجامد. منظور، گزارشگر ويژه در امور شكنجه و ديگر رفتارها يا مجازات وحشيانه، غير انساني و توهين آميز، گزارشگر ويژه در اعدام هاي غير قانوني، صحرائي ( بدون طي مراحل عادي) و خودسرانه، گزارشگر ويژه در آزادي عقيده و بيان، و گزارشگر ويژه در موضع مدافعان حقوق بشراند؛

- ثانياً، با احضار سفير ايران به اتحاديه اروپا براي ديدار با شوراي وزيران امور خارجه اتحاديه اروپا و مطالبه مشترك آزادي فوري تمام دستگير شدگان پس از انتخابات 12 ژوئن؛ احضار سفراي ايران در 27 كشور عضو براي طرح همين خواسته؛

- ثالثاً، با گسترش ممنوعيت ويزاي اتحاديه اروپا تا آنجا كه مسئولان مقدم نقض حقوق بشر در رژيم آقاي احمدي نژاد را شامل گردد. منظور تمام فرماندهان كل و منطقه اي نيروهاي امنيتي (پاسداران) و ميليشيا (بسيج) هستند و نه فقط آناني كه به داشتن ارتباط با پرونده اتمي مظنون اند؛ و نیز با فراخواندن شوراي امنيت سازمان ملل به دست زدن به اقدامي مشابه در سطح سازمان ملل؛

- رابعاً، با فراخواندن شوراي امنيت به گسترش تحريم هاي مالي عليه نهادها و افرادي كه مسئوليت مقدم نقض حقوق بشر در ايران تحت رژيم آقاي احمدي نژاد را به عهده دارند؛

- خامساً، با تهديد به پذيرش، و با پذيرش ديگر اشكالي از تحريم هاي سياسي در سطح بين المللي كه مي توانند به طرد رژيم و تضعيف اعتبار آن كمك كنند. بي آنكه به مردم آسيب برسانند. اين اشكال مي توانند از جمله تحريم هاي ورزشي را – خاصه در كشور فوتبال دوستي چون ايران، شامل شوند؛

- سادساً، از طريق ارتباط مستقيم با مجلس ايران، پيشنهاد اعزام نمايندگان پارلمان اروپا به ايران در خلال چند هفته آتي، به منظور بحث پيرامون وضع حقوق بشر و حفظ راههاي باز براي ديالوگ و مراوده با مجلس.

ما واقفيم كه مبارزه مردم ايران براي آزادي و دمكراسي طولاني تر از آني خواهد بود كه اميدوار بوده ايم. اما اين مبارزه اي است برگشت ناپذير، و مردم ايران آناني را كه در اين مبارزه به حمايت برخاستند، به ياد خواهد سپرد. ما اميدواريم اتحاديه اروپا اين مسير بحق را بر گزيند.

با احترام

09/07/2009

1- کمیته ایرانیان ساکن بلژک

2- جمعیت دفاع از جبهه جمهوری و دمکراسی در ایران- بلژیک

3- فدراسیون اروپرس

4- مرکز فرهنگی پرسپولیس- بلژک

5- سازمان فدائیان خلق ایران ( اکثریت)- بلژیک

6- کانون پناهندگان ایرانی در بلژیک

7- مرکز میان فرهنگی ایران- شهر هام- بلژیک

8- سازمان فرهنگی گنت مهمان نواز- بلژیک

9- جبهه ملی ایران- اروپا

10- شبکه فرهنگی ایرانیان اروپا

11- پلاتفرم سازمان های پناهندگی ایرانیان در هلند

12- انجمن ایرانیان- هلند

13- حزب مشروطه ایران- شاخه دانمارک

14- حزب سوسیال دمکرات ایران- شعبه دانمارک

15- سازمان جبهه ملی ایران- آلمان

16- خانه فرهنگی آذربایجان- اسن- آلمان

17- کانون دفاع از حقوق بشر در ایران- بلژیک

18- جمعی از ایرانیان ساکن کشورهای فرانسه زبان برای یک ایران آزاد و دمکراتیک


امضا كنندگان متن نامه

iranianbelgique@yahoo.fr

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire